Przyczynienie się do zaistnienia lub rozmiaru szkody dotyczy sytuacji, gdy poszkodowany nie wywołał szkody, ale swoim zachowaniem przyczynił się do jej zaistnienia lub zwiększenia jej rozmiaru. Sytuacje te bardzo często się zdarzają. Nie ma jednak jednoznacznych reguł jak kalkulować w jakim wymiarze przyczynienie zmniejsza odszkodowanie.

W 2014 r. grupa motocyklistów zmierzała z Warszawy w kierunku Lublina drogą krajową nr 17. Motocykle poruszały się z prędkością około 60-70 km/h w kolumnie na tzw. zakładkę, całą szerokością pasa ruchu. Panowały trudne warunki atmosferyczne gdyż padał deszcz, nawierzchnia asfaltowa była mokra, w koleinach zalegała woda. W terenie niezabudowanym z ograniczeniem prędkości do 90 km/h, kierujący motocyklem, widząc zwalniające motocykle, które znajdowały się przed nim, rozpoczął manewr hamowania przy użyciu hamulca przedniego. Ponieważ poruszał się koleiną wypełnioną wodą, hamowanie przedniego koła spowodowało jego uślizg, co doprowadziło do przewrócenia motocykla na prawy bok. Motocykl sunąc na prawym boku przemieścił się na przeciwny pas ruchu, gdzie został uderzony przez nadjeżdżający z przeciwka ciągnik siodłowy marki Volvo. Przed uderzeniem motocykla w samochód ciężarowy na motocyklu nie było kierującego, który odskoczył od pojazdu. Następnie motocykl odbił się od pojazdu ciężarowego i przemieścił się ukośnie z powrotem na prawy pas ruchu, w kierunku prawego pobocza i rowu. W okolicy prawej części jezdni motocykl Harley Davidson uderzył w lewą stronę poruszającego się motocykla Yamaha, a następnie wpadł do prawego rowu. W wyniku uderzenia przez motocykl Harley Davidson w motocykl Yamaha nastąpiły znaczne uszkodzenia lewej strony pojazdu. Następnie motocykl Yamaha (wraz z motocyklistą) również wpadł do prawego rowu i przewrócił się na lewą stronę, tyłem do kierunku jazdy. Do rowu wsunął się również motocykl Harley. Kierujący tymi motocyklami nie doznali poważniejszych obrażeń ciała. Przemieszczające się motocykle nie uderzyły w motocykl marki Honda. W związku ze stwierdzonym zagrożeniem ze strony sunącego po jezdni motocykla Harley Davidson kierujący motocyklem podjął gwałtowny manewr hamowania. Motocykl Honda przewrócił się na prawą stronę w wyniku utraty kontroli nad nim przez kierującego. Kierowca spadł z motocykla uderzając głową oraz tylną częścią tułowia w nawierzchnię asfaltową jezdni w wyniku czego doznał obrażeń ciała wskutek których zmarł.

Biegły wskazał, że miało miejsce zjawisko aquaplaningu, tj. na mokrej nawierzchni jezdni, woda spod opon nie może zostać w całości odprowadzona, w konsekwencji pomiędzy oponą a nawierzchnią jezdni tworzy się klin wodny, który obniża powierzchnię styku koła z jezdnią. Współczynnik przyczepności znacząco się obniża, zbliżając się do wartości charakterystycznej dla lodu. Zjawisko aquaplaningu rośnie wraz ze zmniejszeniem się głębokości bieżnika w oponach (szczególnie gdy bieżnik opony jest nadmiernie zużyty) oraz zwiększeniem prędkości pojazdu.

W tej sprawie Sąd uznał, że poszkodowany, kierowca motocykla HondaondaHoH, przyczynił się do zaistnienia szkody w wymiarze 40% ponieważ korzystał z motocykla, który miał zbyt duże zużycie bieżnika tylnej opony a także wykonał zbyt gwałtowny manewr hamowania. Zbyt duże zużycie bieżnika spowodowało powstanie zjawiska aquaplaningu.

Wnieśliśmy apelację od tego rozstrzygnięcia. Sąd odwoławczy podzielił nasze wątpliwości, że stwierdzony wymiar przyczynienia jest zbyt wysoki. Zmniejszenie odszkodowania nie jest bowiem automatyczne, ale następuje stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do winy obu stron. Podjęcie gwałtownego manewru hamowania było uzasadnione nietypowym przebiegiem zdarzenia i bardzo trudnymi warunkami atmosferycznymi. W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Apelacyjny w Warszawie w 2018 roku zmniejszył przyczynienie z 40% do 25 %.